പാലാഴിമഥനം - ശരിയായ സന്ദേശം

കോപിഷ്ഠനായ ദുർവാസാവ് മഹർഷിക്ക് ഭഗവാൻ പാരിജാതപ്പൂവിന്റെ ഒരു മാല കൊടുത്തു. ദുർവാസാവ് ആ മാല ഇന്ദ്രന് കൊടുത്തു, ഇന്ദ്രൻ അത്  ഐരാവത്തിന് കൊടുത്തു. മാലയിലെ പൂവിന്റെ നല്ല ഗന്ധം അനവധി ഈച്ചകളെയും വണ്ടുകളെയും തേനീച്ചകളെയും ആകർഷിച്ചു. അവയുടെ ശല്യം കാരണം, ഐരാവതം ആ മാല നിലത്തിട്ട് ചവിട്ടിയരച്ചു. ഇത്  കണ്ട് കോപിഷ്ഠനായ ദുർവാസാവ്, "നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും ജരാനര ബാധിക്കട്ടെ" എന്ന് ഇന്ദ്രനെയും എല്ലാ ദേവന്മാരെയും ശപിച്ചു. ഒരു പരിഹാരത്തിന് വേണ്ടി ഇന്ദ്രൻ ദുർവ്വാസാവിന്റെ കാല് പിടിച്ചു.  പാലാഴി കടഞ്ഞെടുത്ത് അമൃത് കുടിച്ചാൽ ജരാനര മാറിക്കിട്ടുമെന്ന് ദുർവാസാവ് ഇന്ദ്രനെ അറിയിച്ചു. എങ്ങനെ അത് ചെയ്യണമെന്ന് പറഞ്ഞുമില്ല. ദേവന്മാർ ബ്രഹ്‌മാവിനെ ശരണം പ്രാപിച്ചു.  ബ്രഹ്‌മാവ്‌ അവരെ ഭഗവാന്റെ (മഹാവിഷ്ണു) അടുത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. പാലാഴി കടഞ്ഞെടുത്ത് കിട്ടുന്ന അമൃത് തന്നെയാണ് പരിഹാരം എന്ന് ഭഗവാനും സമ്മതിച്ചു. മന്ഥര പർവതത്തെ കടകോലായി ഉപയോഗിച്ച് വാസുകി എന്ന പാന്പിനെ കയറായി ഉപയോഗിച്ച് ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും ചേർന്ന് പാലാഴി കടഞ്ഞു. (ജരാനര ബാധിച്ച ദേവന്മാർ അസുരന്മാരെ സഹായിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട് അസുരന്മാരും ഈ പ്രവർത്തിയിൽ ഭാഗമായി). കടയുന്നതിനിടയിൽ മന്ഥര പർവതം താഴ്ന്നുപോയപ്പോൾ ഭഗവാൻ ഒരു ആമയുടെ രൂപമെടുത്ത് പർവതത്തെ പൊക്കിക്കൊണ്ടുവന്നു. അങ്ങിനെ കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, പാലാഴിയിൽ നിന്ന് കാളകൂട വിഷം പൊന്തിവന്നു. അത് പരമശിവന് കൊടുത്തു. ശിവൻ അത് കുടിച്ചു. വിഷം കഴുത്തിനെ  നീലനിറമാക്കി മാറ്റിയപ്പോൾ അത് ശിവന് ഒരു അലങ്കാരമായി. (ശിവന്റെ ഭാര്യ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചത് കൊണ്ടാണ് വിഷം കഴുത്തിൽ നിന്നത് എന്നൊന്നും മൂലഭാഗവതത്തിൽ ഇല്ല എന്ന് പറയുന്നു). അതിന് ശേഷം പൊന്തിവന്ന പലതും, പലരും എടുത്തു. അവസാനം അമൃത് പൊന്തിവന്നതും അസുരന്മാർ അത് കൊണ്ടോട്ടി. ഭഗവാൻ മോഹിനിയുടെ രൂപമെടുത്ത് അസുരന്മാരിൽ നിന്നും അമൃതെടുത്ത് ദേവന്മാർക്ക് കൊടുത്തു. ദേവന്മാർ ജരാനരയിൽ നിന്നും മുക്തരായി. 

ഇങ്ങനെ ഒരു കഥയായി മാത്രമാണ് പാലാഴിമഥനത്തെ പറ്റി കേട്ടിരുന്നത്. ദേവന്മാർ അസുരന്മാരെ പറ്റിച്ചു എന്ന ഒരു അനീതിയുടെ ഉദാഹരണമായും, അതിനായി വന്ന മോഹിനിയുമൊക്കെയാണ് കഥയുടെ പ്രധാന ഭാഗങ്ങളായി മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നത്.

പക്ഷെ ഇതിന്റെ പിന്നിലുള്ള സന്ദേശം അല്ലെങ്കിൽ തത്വം വളരെ മഹത്തരമായിട്ടുള്ളതാണ്. ആദ്യം അതിലെ വാക്കുകൾ എന്താണെന്ന് വിശദീകരിക്കാം, അതിനു ശേഷം എല്ലാറ്റിനെയും ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന സന്ദേശമെന്താണെന്നും എഴുതാം. 

----

പാലാഴി - പാലാഴി എന്നത് മനസ്സിനെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. അനവധി സംസ്കാരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ, സത്വ-രജസ്സ്‌-തമോ ഗുണങ്ങൾ നിറഞ്ഞ, അറ്റമില്ലാത്ത ആഴമേറിയ ഒരു സാഗരമാണ് ഓരോ മനുഷ്യമനസ്സും

----

മന്ഥര പർവതം - വിവേകബുദ്ധി. ശരിയെന്തെന്നും തെറ്റെന്തെന്നും തിരിച്ചറിയാൻ സഹായിക്കുന്ന ബുദ്ധി.

----

വാസുകി എന്ന പാന്പ് - നാമ സങ്കീർത്തനം, പ്രാണായാമം എന്ന പ്രവർത്തികൾ. 

----

ദേവന്മാർ, അസുരന്മാർ - മനസ്സിന്റെ രണ്ട് ഭാവങ്ങൾ. ഉയരണമെന്നും നന്നാവണമെന്നും എല്ലാം ചെയ്യാൻ പറ്റുമെന്നും ചിന്തിക്കുന്ന മനോഭാവത്തെ ദേവന്മാർ ആയും, ആലസ്യം നിറഞ്ഞതും സംശയം നിറഞ്ഞതുമായ മനോഭാവത്തെ അസുരന്മാർ ആയും കണക്കാക്കുന്നു. (for simplicity consider these as positive mindset and negative mindset)

----

കാളകൂട വിഷം - സ്വാർത്ഥത. 

----

അമൃത് - ഇത് കുടിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു പാനീയമല്ല. അമൃത് എന്നാൽ 'മൃതം അല്ലെങ്കിൽ മരണം അല്ലെങ്കിൽ നാശം' ഇല്ലാത്തത്. അതാണ് നമ്മളെയും ഈ പ്രപഞ്ചത്തെയും നിലനിർത്തുന്ന ചൈതന്യം അല്ലെങ്കിൽ ഭഗവാൻ..

----

ഇനി ഇവയൊക്കെ ചേർത്താൽ.. പാലാഴി മഥനം എന്നാൽ 

ദേവാസുര ഭാവങ്ങൾ നിറഞ്ഞ മനുഷ്യർ. നാമസങ്കീർത്തനം/പ്രാണായാമം (വാസുകി എന്ന കയർ) എന്നീ പ്രക്രിയകളിലൂടെ അവനവന്റെ വിവേകബുദ്ധിയെ  (മന്ഥര പർവതം) ഉദ്ദീപിപ്പിച്ചാൽ (കടഞ്ഞാൽ), ആഴമേറിയ അനവധി സംസ്കാരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ മനസ്സിൽ നിന്ന് (പാലാഴിയിൽ നിന്ന്) ആദ്യം തന്നെ അവനവന്റെ സ്വാർത്ഥത ഇല്ലാതാകുകയും (കാളകൂടവിഷം പുറത്തുവരുന്നു), അങ്ങനെ പരിശുദ്ധമായ മനസ്സിന് മൃതമല്ലാത്ത ഭഗവാനെ/ചൈതന്യത്തെ മനസ്സിലാക്കാനും അതിനോട് ലയിക്കാനും (അമൃത് കുടിക്കൽ) സാധിക്കുന്നു. 

ഇതൊക്കെ നടക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ മനസ്സിലാണ്. നമ്മൾ വെറുതെ അന്പലത്തിൽ പോയി പൂജയും വെടിവഴിപാടും നടത്തിയത് കൊണ്ട് മാത്രം കാര്യമില്ല. ഭഗവാനോട് അടുക്കണമെങ്കിൽ ലയിക്കണമെങ്കിൽ അതിനു വേണ്ടമാറ്റങ്ങൾ നടക്കേണ്ടത് ഓരോരുത്തരുടേയും മനസ്സിലാണ്. പരിവർത്തനം വരുത്തേണ്ടത് മനസ്സിലാണ്. അതിന് വേണ്ട ഉപാസനയെ ആണ് പാലാഴിമഥനം കൊണ്ട് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. 

മറ്റു രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ 

- പാലാഴി കടയുന്പോൾ, മന്ഥര പർവതം താഴ്ന്നു പോകുന്പോൾ ഭഗവാൻ ആമയുടെ രൂപമെടുത്ത്  പർവതത്തെ പൊക്കിക്കൊണ്ടുവരുന്നു. മന്ഥര പാർവ്വതമെന്നാൽ വിവേക ബുദ്ധി. നമ്മുടെ ബുദ്ധിയെ (വിവേക ബുദ്ധി) ഉറപ്പിച്ചു നിർത്തുക എന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്. ബുദ്ധിയെ ഉറപ്പിച്ച് നിർത്താൻ വേണ്ടത് സംയമനമാണ്. ആമ - കൂർമ്മം - സംയമനത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ്. ബുദ്ധിയെ ഉറപ്പിച്ച് നിർത്താൻ പറ്റാതായാൽ (പർവതം താഴ്ന്ന് പോയാൽ) സംയമനം പാലിച്ച് ബുദ്ധിയെ ഉറപ്പിച്ച് നിർത്തേണ്ടതാണ് (ആമയെ പോലെ പൊക്കി കൊണ്ട് വരേണ്ടതാണ്)

- ശിവൻ കാളകൂട വിഷം കഴിക്കുന്നു. നാമസങ്കീർത്തനത്തിലൂടെയൊക്കെ മനസ്സ് ഭഗവാനോട് അടുത്താൽ (ശിവം എന്നാൽ ഭഗവാൻ തന്നെ.. ചൈതന്യം തന്നെ) നമ്മുടെ സ്വാർത്ഥത നമുക്ക് തന്നെ ഒരു അലങ്കാരമാകുന്നു. എന്ന് വച്ചാൽ, മനസ്സ് ഭഗവാനോട് അടുത്താൽ, എല്ലാവരെയും നിലനിർത്തുന്ന ചൈതന്യം ഒന്ന് തന്നെ എന്ന് ബോധ്യം വരുകയും, അതിന് ശേഷം തനിക്കായി ഒന്നും നേടാനോ കരുതി വക്കാനോ ശ്രമിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ലായെന്നുമെന്ന നിലയിലെത്തുകയും ചെയ്യും. പിന്നെയും നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്നോ നേടണമെന്നോ ഉള്ള സ്വാർത്ഥത ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് സമൂഹത്തിനോ ലോകനന്മക്കോ വേണ്ടിയുള്ളതായിരിക്കും.. അത് കൊണ്ട് ആ സ്വാർത്ഥത ഒരു അലങ്കാരമായിത്തീരുന്നു. 

ചുരുക്കം പറഞ്ഞാൽ പാലാഴി മഥനം എന്നത് എല്ലാവരും ചെയ്യേണ്ട ഒരു ഉപാസനയാണ്. അല്ലാതെ "പാലാഴി കടഞ്ഞെടുത്തൊരഴകാണ് ഞാൻ' എന്നതിലല്ല പ്രാധാന്യം. 

[From Swami Udit Chaithanya Bhagavathamrutham - Episode 55]

[05142022]